T.C. YARGITAY 6. HUKUK DAİRESİ
E. 1998/10715
K. 1998/10668
T. 14.12.1998
DAVA: Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davanın reddin karar vermiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde davacının oğlu C.’in konut ihtiyacı bulunduğunu ileri sürerek süresinde açmış olduğu iş bu dava ile kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı, kiralananın çatı arası katı olup oğlunun konut ihtiyacına yeterli olmadığını, samimi olmayan davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme ihtiyaç iddiasını samimi görmeyerek davanın reddine karar vermiştir.
Davacı, dava dilekçesinde dava sebebi olarak rüştünü ikmal eden ihtiyaçlının bağımsız oturma isteğine dayanmış nişanlanmaya dayanmamıştır. Davacının oğlu C:’in 1972 doğumlu olup rüştünü ikmal ettiği, halen ailesi ile birlikte oturduğu hususu ihtilafsızdır. Rüştünü ikmal eden bir kimsenin bağımsız oturması yasal hakkıdır. Davacı ile birlikte oturduğu ev yeterli dahi olsa ailesi ile birlikte oturmaya zorlanamaz. Dava davacının reşit oğlunun ayrı yaşama koşuluna da bağlandığına göre evlilik olayının gerçekleşmemesi davanın kabulüne engel olmaz. Bu nedenle ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.12.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.